Jan Mulder (VVD), Maria Martens (CDA), Jan Marinus Wiersma (PvdA), Erik Meijer (SP), Debat (verslag)

Het eerste Politiek Café Brussel na het zomerreces vond plaats in het Depot, naast de Beursschouwburg in Brussel. Voor deze gelegenheid waren er vier vooraanstaande Europarlementariërs van zowel de twee grootste regerings- als de twee grootste oppositiepartijen uitgenodigd. Maria Martens, delegatieleidster van de CDA en Jan Marinus Wiersma (PvdA) vertegenwoordigden de twee regeringspartijen. Namens de oppositie waren Erik Meijer, delegatieleider van de SP en Jan Mulder van de VVD komen opdraven. Circa 50 mensen waren op het debat afgekomen, terwijl Connie Palmen een voordracht gaf op de Nederlandse Ambassade elders in Brussel.

Het debat was ingedeeld in drie blokken: 1) Nederland en de EU, 2) het nieuwe Europese verdrag en 3) de toekomst van de EU. In ieder blok werden drie stellingen voorgelegd, waar iedere parlementariër 2 minuten op mocht reageren. Na 8 minuten, kregen de parlementariërs elk nog een minuut op de uitspraken van de anderen te reageren. Aan het eind van ieder blok kon het publiek zijn priemende vragen stellen aan de MEPs.

Het eerste blok ging vooral over de band tussen Den Haag en Brussel en tussen de burger en Brussel. Alle parlementariërs waren het erover eens dat de banden wat stroef verliepen, maar zoals begrijpelijk, waren de twee heren van de oppositie niet tevreden met het Europa-beleid van de huidige regering. Ook vonden alle vier de debaters dat er onvoldoende aandacht was vanuit de Tweede Kamer voor de wetgeving uit Brussel en haar vergaande gevolgen. Wat betreft de kloof tussen Brussel en de burger, kwam er naar voren dat de media één van de schuldigen was. Maria Martens vond echter dat een dagelijks actualiteitenprogramma genaamd ‘Brussel Vandaag’ geen goed idee was. Het nieuws uit Brussel is tenslotte binnenlands nieuws, omdat het alle burgers aangaat en voor iedereen gevolgen kan hebben.

Bij het tweede blok, kwam vooral Erik Meijer naar voren als een felle tegenstander van het nieuwe verdrag en hij noemde de verschillen met de ontwerp Grondwet ‘puur kosmetisch’. Ook toen het wel of niet houden van een referendum voor het nieuwe verdrag, trok Erik Meijer fel van leer. Het zou het wantrouwen van de burger richting Den Haag en Brussel alleen maar doen toenemen. Daar werd door de andere sprekers tegenin gebracht dat ‘dit soort technische documenten geen onderwerp van een referendum’ moesten zijn en dat vanwege het wegvallen van het constitutionele karakter, een nieuw referendum niet nodig en dus niet wenselijk was.

Bij het laatste blok bleken de meeste debaters een sterke leider als Sarkozy wel te kunnen waarderen. Niet zozeer vanwege zijn standpunten, maar vanwege het feit dat hij wat wist te forceren in Europa. Toen het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid ter sprake kwam, wist GLB-expert Jan Mulder de aanwezigen te vermaken met zijn (toekomst)visie op het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid en de rol van Frankrijk in de toekomst.

Het bleef nog lang onrustig/gezellig in het Depot.

Tekst: Wouter Baljon