Roos Vermeij (PvdA), Lid Tweede Kamer (foto’s)
- Datum
- 12-03-2007
- Lokatie
- Den Haag
- Spreker
- Roos Vermeij
- Titel
- "Zuid-Holland is niet alleen de rommeligste, maar ook de lelijkste provincie van Nederland”
Politiek Café, 12 maart 2007, Den Haag
Roos Vermeij
“We zijn hier in het Politiek Café, dus provoceren mag: Zuid-Holland is niet alleen de rommeligste, maar ook de lelijkste provincie van Nederland.” Roos Vermeij, kamerlid van de PvdA, haalt met haar eerste woorden hard uit naar de volgebouwde provincie. De A12 vindt ze aan “prachtig” voorbeeld: “Het is echt niet goed wat je langs die weg ziet als je vanaf Den Haag richting Gouda rijdt: tal van verloederde bedrijventerreinen.”
Vermeij vindt het verschil tussen het bouwen van woonhuizen en bedrijven erg vreemd. “Bij nieuwe woonwijken moeten de huizen dicht op elkaar worden gebouwd en steeds meer de lucht in. Bedrijventerreinen bestaan meestal uit ‘loodsen’ met één verdieping. Ook zit er enorm veel ruimte tussen de verschillende panden. Dit komt door de simpele reden dat de grond goedkoop is, daarom is er geen hoogbouw. Twee ‘zwieberloodsen’ zijn goedkoper dan een gebouw van twee verdiepingen met stenen muren. Voor de gemeentes is het trouwens ook gewoon geld verdienen, hoe meer grond ze uitgeven, hoe meer geld er in het laatje komt.”
De Hoekse Waard is nog ongeveer de enige plek rond Rotterdam waar je nog vijf kilometer ver kan kijken zonder bebouwing te zien. “Wij als PvdA waren er altijd tegen om hier bedrijfterreinen aan te leggen, maar het leek er voor de afgelopen Tweede-Kamerverkiezingen bijna van te komen. Nu kunnen we het gelukkig tegenhouden met steun van de ‘hagelslagcoalitie’.” Iemand uit het publiek vindt het uiterst vreemd dat er überhaupt een discussie gaande is over deze weilanden aangezien de gehele bevolking tegen is. Vermeij reageert: “Klopt, maar los van de bewoners: er is ook geen enkel zakelijk argument te bedenken. Gevoel is mooi, maar soms zijn er dingen nodig zodat het over bijvoorbeeld tien jaar beter gaat. Dit is hier absoluut niet het geval, het is met geen mogelijkheid een goed besluit.”
De oplossing om toch bedrijven te kunnen vestigen ziet Vermeij in het herstructureren van oude bedrijventerreinen. “Op veel plaatsen staan legio panden leeg en er worden gewoon nieuwe terreinen aangewezen. Deze oude terreinen moeten opgeknapt worden zodat bedrijven zich er weer willen vestigen. Dit gaat geld kosten, sterker nog, het is zelfs hartstikke duur om te doen. We kunnen echter niets anders als we ‘groen’ willen houden in ons leven.” Er wordt nd opgemerkt dat startende bedrijven zich rustig moeten opbouwen. Met een duurdere grondprijs zouden we dan verkeerd bezig zijn. Vermeij: “Het gaat iets duurder worden, maar dit is gewoon nodig. Wel dacht ik aan iets van een beloningssysteem. Dat gemeentes bijvoorbeeld een financiële beloning krijgen als ze drie bedrijventerreinen herstructureren tot één. Met dit geld kunnen ze dan bijvoorbeeld beginnende bedrijven ondersteunen.”
Eén van de laatste woorden komt vanuit het publiek. “Ik had niet gedacht dat u zo’n mooi verhaal zou gaan vertellen.” Vermeij sluit af: “De kaders waarin bedrijven mogen bouwen moeten veel strenger worden vastgesteld. Ik hoop dat de provincie hierin haar rug recht kan houden. Als dit niet lukt, moet desnoods het Rijk ingrijpen. Wat mij betreft komen er geen nieuwe bedrijventerreinen meer bij!”
Door Pim Brassien